“Μακάριος εκείνος που δίδει παρά που λαβαίνει ”
“Δεν πρέπει να ταυτίζουμε, την ελεημοσύνη με το απλό νόμισμα που προσφέρουμε βιαστικά, χωρίς να κοιτάξουμε το πρόσωπο στο οποίο το δίνουμε και χωρίς να σταματήσουμε να μιλήσουμε μαζί του, για να καταλάβουμε από τι πράγματι έχει ανάγκη”.
Αυτό επεσήμανε ο Πάπας χθες το πρωί στην ακρόαση του Σαββάτου, που πραγματοποιεί κάθε Σάββατο κατά το Ιωβηλαίο έτος, ενώπιον των προσκυνητών που εκτός από την πλατεία του Αγίου Πέτρου είχαν κατακλείσει και την οδό della Conciliazione.
Διευκρινίζοντας το πώς να πραγματοποιούμε την ευσπλαχνία ο Ποντίφικας εξήγησε την ελεημοσύνη.
«Ο όρος “elemosina”, είναι ελληνικός και σημαίνει ακριβώς την «ελεημοσύνη».
Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής η θυσία και η ελεημοσύνη ήταν δύο καθήκοντα που έπρεπε να εκπληρώνει κάθε θρησκευτικό πρόσωπο.
«Στην Καινή Διαθήκη – συνέχισε ο Πάπας - υπάρχουν σημαντικές σελίδες όπου ο Θεός απαιτεί μία ιδιαίτερη προσοχή για τους φτωχούς που είναι οι μη έχοντες κάτι, οι ξένοι, τα ορφανά και οι χήρες».
Στη συνέχεια εξήγησε ότι: «για να είναι αποτελεσματική η ελεημοσύνη δεν πρέπει να είναι μόνο μια υλική χειρονομία αλλά χρειάζεται και η χαρούμενη συμμετοχή της καρδιάς».
Στο Βιβλίο του Δευτερονομίου (15,10) είναι γραμμένο: «Δώσε γενναιόδωρα, ενώ προσφέρεις να μην λυπάται η καρδιά σου», πράγματι η αγάπη απαιτεί, «μια συμπεριφορά εσωτερικής χαράς».
«Το να προσφέρει κανείς ευσπλαχνία – διευκρίνισε ο Επίσκοπος Ρώμης - δεν πρέπει να είναι ένα βάρος ή μια ανία από τα οποία προσπαθεί κανείς να απαλλαγεί, όσο πιο γρήγορα μπορεί. Ο γέροντας Τωβίας, αφού έλαβε μια μεγάλη ποσότητα χρημάτων, κάλεσε τα παιδιά του και τους είπε: "Μην αποσύρετε το βλέμμα σας από κάθε φτωχό και ο Θεός δεν θα αποσύρει το δικό του βλέμμα από σας».
Σ’ αυτό το πλαίσιο ο Ιησούς, ζητά να μη γίνεται η ελεημοσύνη για να επαινεθούμε από τους ανθρώπους, για την γενναιοδωρία μας. «Δεν είναι τα φαινόμενα που αξίζουν, αλλά η ικανότητα να κοιτάξει κανείς κατά πρόσωπο το άτομο που ζητά βοήθεια
Είναι μια χειρονομία αγάπης που απευθύνεται σε όσους συναντούμε. Είναι μια χειρονομία ειλικρινούς προσοχής σε όποιον μας πλησιάζει και ζητά τη βοήθειά μας, αυτή πρέπει να γίνεται στα κρυφά εκεί που μόνο ο Θεός βλέπει και αντιλαμβάνεται την αξία της πράξης που εκτελείται».
Συνεχίζοντας να μιλάει χωρίς χαρτιά ο Ποντίφικας υποστήριξε ότι: το να κάνει κανείς ελεημοσύνη πρέπει να είναι για μας κάτι πολύ προσωπικό και διηγήθηκε την ιστορία μιας μητέρας με τρία παιδιά που ενώ ήταν στο τραπέζι και έτρωγαν μπριζόλες άκουσαν να κτυπούν την πόρτα.
Ήταν ένας φτωχός που ζητούσε κάτι να φάει. Τα παιδιά ζήτησαν στη μητέρα τους να βοηθήσει το φτωχό. Και η μητέρα τους σηκώθηκε από το τραπέζι, έκοψε τη μισή μπριζόλα από κάθε μερίδα και την πρόσφερε στον αναγκεμένο φτωχό.
Τότε τα παιδιά αισθάνθηκαν λίγο άσχημα, η μητέρα όμως εξήγησε ότι η αληθινή αγάπη είναι να δίνει κανείς από το δικό του, δηλαδή στερούμαι κάτι δικό μου για να το δώσω σε σένα.
«Νουθετείτε τα παιδιά σας να είναι γενναιόδωρα και να δίνουν από αυτό που έχουν – συνέχισε ο Πάπας.
Η ομιλία ολοκληρώθηκε με τα λόγια του Ιησού: «Μακάριος εκείνος που προσφέρει παρά που λαβαίνει»!
+Ν
ΠΗΓΉ kantam.gr
Αυτό επεσήμανε ο Πάπας χθες το πρωί στην ακρόαση του Σαββάτου, που πραγματοποιεί κάθε Σάββατο κατά το Ιωβηλαίο έτος, ενώπιον των προσκυνητών που εκτός από την πλατεία του Αγίου Πέτρου είχαν κατακλείσει και την οδό della Conciliazione.
Διευκρινίζοντας το πώς να πραγματοποιούμε την ευσπλαχνία ο Ποντίφικας εξήγησε την ελεημοσύνη.
«Ο όρος “elemosina”, είναι ελληνικός και σημαίνει ακριβώς την «ελεημοσύνη».
Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής η θυσία και η ελεημοσύνη ήταν δύο καθήκοντα που έπρεπε να εκπληρώνει κάθε θρησκευτικό πρόσωπο.
«Στην Καινή Διαθήκη – συνέχισε ο Πάπας - υπάρχουν σημαντικές σελίδες όπου ο Θεός απαιτεί μία ιδιαίτερη προσοχή για τους φτωχούς που είναι οι μη έχοντες κάτι, οι ξένοι, τα ορφανά και οι χήρες».
Στη συνέχεια εξήγησε ότι: «για να είναι αποτελεσματική η ελεημοσύνη δεν πρέπει να είναι μόνο μια υλική χειρονομία αλλά χρειάζεται και η χαρούμενη συμμετοχή της καρδιάς».
Στο Βιβλίο του Δευτερονομίου (15,10) είναι γραμμένο: «Δώσε γενναιόδωρα, ενώ προσφέρεις να μην λυπάται η καρδιά σου», πράγματι η αγάπη απαιτεί, «μια συμπεριφορά εσωτερικής χαράς».
«Το να προσφέρει κανείς ευσπλαχνία – διευκρίνισε ο Επίσκοπος Ρώμης - δεν πρέπει να είναι ένα βάρος ή μια ανία από τα οποία προσπαθεί κανείς να απαλλαγεί, όσο πιο γρήγορα μπορεί. Ο γέροντας Τωβίας, αφού έλαβε μια μεγάλη ποσότητα χρημάτων, κάλεσε τα παιδιά του και τους είπε: "Μην αποσύρετε το βλέμμα σας από κάθε φτωχό και ο Θεός δεν θα αποσύρει το δικό του βλέμμα από σας».
Σ’ αυτό το πλαίσιο ο Ιησούς, ζητά να μη γίνεται η ελεημοσύνη για να επαινεθούμε από τους ανθρώπους, για την γενναιοδωρία μας. «Δεν είναι τα φαινόμενα που αξίζουν, αλλά η ικανότητα να κοιτάξει κανείς κατά πρόσωπο το άτομο που ζητά βοήθεια
Είναι μια χειρονομία αγάπης που απευθύνεται σε όσους συναντούμε. Είναι μια χειρονομία ειλικρινούς προσοχής σε όποιον μας πλησιάζει και ζητά τη βοήθειά μας, αυτή πρέπει να γίνεται στα κρυφά εκεί που μόνο ο Θεός βλέπει και αντιλαμβάνεται την αξία της πράξης που εκτελείται».
Συνεχίζοντας να μιλάει χωρίς χαρτιά ο Ποντίφικας υποστήριξε ότι: το να κάνει κανείς ελεημοσύνη πρέπει να είναι για μας κάτι πολύ προσωπικό και διηγήθηκε την ιστορία μιας μητέρας με τρία παιδιά που ενώ ήταν στο τραπέζι και έτρωγαν μπριζόλες άκουσαν να κτυπούν την πόρτα.
Ήταν ένας φτωχός που ζητούσε κάτι να φάει. Τα παιδιά ζήτησαν στη μητέρα τους να βοηθήσει το φτωχό. Και η μητέρα τους σηκώθηκε από το τραπέζι, έκοψε τη μισή μπριζόλα από κάθε μερίδα και την πρόσφερε στον αναγκεμένο φτωχό.
Τότε τα παιδιά αισθάνθηκαν λίγο άσχημα, η μητέρα όμως εξήγησε ότι η αληθινή αγάπη είναι να δίνει κανείς από το δικό του, δηλαδή στερούμαι κάτι δικό μου για να το δώσω σε σένα.
«Νουθετείτε τα παιδιά σας να είναι γενναιόδωρα και να δίνουν από αυτό που έχουν – συνέχισε ο Πάπας.
Η ομιλία ολοκληρώθηκε με τα λόγια του Ιησού: «Μακάριος εκείνος που προσφέρει παρά που λαβαίνει»!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου